Pedro Olalla. Αθήνα
Άρτι αφιχθείς από την έδρα της ΕΡΤ, όπου εκατοντάδες εργαζομένων παραμένουν
κλεισμένοι από την Τρίτη ως μια πράξη αντίστασης και μεταδίδουν «παράνομα» μέσω
Ιντερνετ και μέσω δορυφόρου. Όλοι γνωρίζουμε ότι η δημόσια ελληνική
ραδιοτηλεόραση δεν ήταν αναμάρτητη, όμως το αιφνίδιο και αυταρχικό κλείσιμό της
εκ μέρους του Πρωθυπουργού Σαμαρά, τη μετέτρεψε ξαφνικά σε ένα έστω και χλωμό
σύμβολο ελευθερίας της έκφρασης και δημοκρατίας: κάτι που, από δεοντολογικής
απόψεως, οφείλουν όλα τα δημόσια μέσα επικοινωνίας να είναι, παρόλο που πολλοί
άργησαν να το καταλάβουν.
Η είδηση του κλεισίματος της ΕΡΤ έφερε την Ελλάδα πάλι στα πρωτοσέλιδα των
διεθνών μέσων ενημέρωσης, που δε μπορούν να πιστέψουν πως μια ευρωπαϊκή χώρα
βλέπει εν μια νυκτί να κλείνουν οι δημόσιες υπηρεσίες ενημέρωσης. Όμως, το
σίγουρο είναι πως αυτό δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά ένα ακόμα
βήμα από αυτά που, καθημερινά, κάνει η ελληνική κυβέρνηση στην ίδια γραμμή, με
αυταρχισμό, αδιαφάνεια, διαδικασίες επείγουσας ανάγκης, έλλειψη δημοκρατίας και
ενίοτε αντισυντγματικότητας, υπακούοντας στις προσταγές εκείνων που, εδώ και
χρόνια, κυβερνούν εκ των πραγμάτων αυτή τη χώρα: οι πιστωτές της και η Τρόικα.
Στην περίπτωση του κλεισίματος της ΕΡΤ, όπως και σε εκείνες πολλών άλλων
αυθαιρεσιών που διεπράγησαν μέχρι σήμερα, η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης είναι
κούφια ρητορική, στην καλύτερη των περιπτώσεων, και απροκάλυπτη υποκρισία στις
πλέον συχνές περιπτώσεις. Όλα όσα μπορούν να ειπωθούν σήμερα εις βάρους της ΕΡΤ
έχουν ως άμεσα υπεύθυνους τα δύο μεγάλα κόμματα που κυβερνούν τα τελευταία 40
χρόνια και που ανέκαθεν προσπαθούσαν να την έχουν όργανο στις υπηρεσίες των
συμφερόντων τους. Ποιος την κομματικοποίησε; Τα δύο μεγάλα κόμματα. Ποιος τη
χρησιμοποίησε για πελατειακές σχέσεις και ευνοιοκρατία; Τα δύο μεγάλα κόμματα.
Ποιος ανέχτηκε τη διαφθορά και τη σπατάλη; Τα δύο μεγάλα κόμματα. Ποιος όφειλε
να την ελέγξει και δεν το έκανε; Τα δύο μεγάλα κόμματα. Το γνωρίζει πολύ καλά ο
ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Σίμος Κεδίκογλου, διευθυντής της ΕΡΤ, με
υποτροφία από τα κονδύλια της ίδιας της ΕΡΤ για να πραγματοποιήσει σπουδές στο CNN, γιός υπουργού του ΠΑΣΟΚ, πρωτεξάδελφος βουλευτού,
βουλευτής ο ίδιος του άλλου μεγάλου κόμματος και υφυπουργός της σημερινής
κυβέρνησης Σαμαρά. Πάει σχεδόν ένας χρόνος, που όντας υπεύθυνος των θεμάτων της
κρατικής τηλεόρασης, ο κύριος Κεδίκογλου διερρήγνυε τα ιμάτιά του προ του
σχεδίου εξυγίανσης της ΕΡΤ που παρουσίασε τότε η κυβέρνηση Παπαδήμου και
χαρακτήριζε την πρόταση κλεισίματος της ίδιας οντότητας, που σήμερα εκείνος
έκλεισε, ως «απαξίωση της δημόσιας περιουσίας προς όφελος ιδιωτικών και ξένων
συμφερόντων». Δείτε αυτό το αναμνηστικό βίντεο και προσπαθήστε να εξηγήσετε
γιατί άλλαξε γνώμη.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ υπήρξαν για δεκαετίες οι άμεσα υπεύθυνοι για την ΕΡΤ, και
τώρα είναι τα ίδια κόμματα – και οι ίδιοι άνθρωποι – που αυτοανακηρύσσονται
σωτήρες προβάλλοντας επιχειρήματα ηθικής και εφαρμόζοντας με ταχείες
διαδικασίες τις συνταγές που υπαγορεύουν τα μονοπώλια της εξουσίας και του
χρήματος. Υπάρχει ίσως κάποια εγγύηση πως η καινούργια ανώνυμη εταιρεία με την
οποία προτείνει η κυβέρνηση να αντικαταστήσει τη δημόσια ραδιοτηλεόραση
(εκχωρώντας πολύτιμες υποδομές και εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας, και
διατηρώντας τη χρηματοδότησή της μέσω ενός ειδικού φόρου) θα είναι πιο
ανθεκτική στις ομάδες πίεσης και θα υπηρετεί καλύτερα το δημόσιο συμφέρον και
την ελευθερία του λόγου σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο; Μπορεί κανείς στ' αλήθεια
να το πιστέψει;
Εάν αυτό το σκάνδαλο δεν λειτουργήσει ως καθοριστικός καταλύτης για να
πέσει αυτή η κυβέρνηση και να σταματήσει το μακρύ της σχέδιο εκβιασμού και λεηλασίας,
σύντομα θα συμβεί το ίδιο με τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τους εθνικούς δρυμούς,
τους σπόρους... όπως συμβαίνει ήδη με το νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα, τις εθνικές
οδούς, τα λιμάνια και τους φυσικούς πόρους.
Αυτές τις μέρες, οι έγκλειστοι εργαζόμενοι στο εμβληματικό Ραδιομέγαρο της
ΕΡΤ αισθάνονται να βρίσκονται κατάπληκτοι στα χαρακώματα της δημοκρατίας, όμως
αισθάνονται μόνοι, δίχως μαζική στήριξη εντός και εκτός της χώρας, και
εκτεθειμένοι στο ολέθριο μουρμουρητό του «ο σώζων εαυτώ σωθήτω». Και πολύ σύντομα,
εάν δε σχηματίσουμε ένα μεγάλο κοινό μέτωπο, κανείς δε θα σωθεί.
from Yorgos Avgeropoulos on Vimeo.
